ใครออกเดทกับ ?

Catherine Pegge (born c. 1635) was a long-term mistress of Charles II of England. She had two children by him, Charles FitzCharles, 1st Earl of Plymouth, and Catherine FitzCharles.

บาร์บารา พาล์มเมอร์ ดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์ที่ 1 (22 พฤษภาคม พ.ศ. 2184- 9 ตุลาคม พ.ศ. 2252) เป็นพระสนมเอกของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ บาร์บารามีบทบาทในราชสำนักมากมาย เธอดกิดในตระกูลผู้ดี บิดาของเธอเสียชีวิตในสนามรบ ทำให้เธอและมารดามีฐานะลำบากยากจน บาร์บารามีรูปโฉมงดงามแต่เธอกลับพลาดหวังจากคนที่รักเนื่องด้วยฐานะทางครอบครัว จนเธอได้มาพบกับ โรเจอร์ พาล์มเมอร์ เธอหวังที่จะได้แต่งงานกับเขา แต่พอแม่ของโรเจอร์ได้ขัดขวางเนื่องจากคนอย่างบาร์บาราต้องเห็นเงินสำคัญกว่าลูกชายตนเองเป็นแน่ แต่อย่างไรก็ตามบาร์บาราและโรเจอร์ก็ได้แต่งงานกันในที่สุด

บาร์บารามีอายุ 19 ปี เธอเป็นสาวน้อยผู้งดงามเป็นอย่างยิ่ง เธอได้เป็นสนมของพระเจ้าชาร์ลส์ทั้งที่มีสามีอยู่แล้ว 9 เดือนหลังจากนั้น บาร์บาราก็มีลูกสาวคนแรกชื่อ แอนน์ เลนนาร์ด ต่อมาเธอกมีลูกสาวคนที่ 2 ชื่อ ชาร์ลอต หลังจากนั้น โรเจอร์และบาร์บาราก็ได้แยกกันอยู่ แต่ทั้งสองก็ยังออกงานร่วมกันทั้ง ๆ ที่บาร์บาราเป็นสนมอยู่ในราชสำนักอย่าเปิดเผย บาร์บาราเป็นคนโปรดของพระเจ้าชาร์ลส์ เมื่อพระองค์ทรงครองราชย์แล้วก็โปรดเกล้าฯ ให้โรเจอร์เป็นเอิร์ลแห่งคาเซิลแมน ส่วนบาร์บาราก็เป็นเคานท์เตสหรือเรียกกันทั่วไปว่าเลดี้ มีเรื่องตลกที่หัวเราะไม่ออกว่าพระเจ้าชาร์ลส์ทรงตั้งเงื่อนไขว่าลูกที่เกิดจากโรเจอร์กับบาร์บาราเท่านั้นที่จะได้สืบทอดตำแหน่งเอิร์ลแห่งคาเซิลแมน ส่วนลูกที่เกิดจากหญิงอื่นจะไม่สามารถสืบทอดตำแหน่งได้ ทั้ง ๆ ที่สมัยนั้นเขาดูกันที่ฝ่ายพ่อไม่ใช้ฝ่ายแม่

ข้อนี้ ทำให้รู้กันทั่วว่า บรรดาศักดิ์ที่พระราชทานให้โรเจอร์เป็นเพียงหัวโขน ที่จริงคือเพื่อทำให้ภรรยาของเขาได้มีคำนำหน้าเป็นผู้ดิบผู้ดีว่าเลดี้คาสเซิลเมน หาใช่ว่าสามีทำความดีงามสมควรได้เกียรติไม่ โรเจอร์ พาล์มเมอร์ รู้เท่า ๆ กับคนอื่นรู้ว่าบรรดาศักดิ์ลอร์ดคาสเซิลเมนคือการประจานให้อับอายมากกว่าเป็นเกียรติยศหน้าตา ตัวเขาเองก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออกทำอะไรไม่ได้ เพราะจะลุกขึ้นตัดรอนขอหย่าภรรยา ให้หล่อนหลุดจากตำแหน่งเลดี้ก็ทำไม่ได้ จะขัดขืนพระราชโองการเดี๋ยวก็หัวหลุดจากบ่า เขาก็เลยได้แต่เก็บตัวไม่สุงสิงกับเพื่อนฝูง ไม่เคยเข้าไปนั่งในสภาขุนนางตามสิทธิ์ของเขา จำใจต้องยอมรับฐานะลอร์ดคาสเซิลเมนแบบไม่รู้จะทำอะไรดีกว่านั้น ชะตากรรมแค่นี้ เหมือนกับว่ายังไม่เลวร้ายพอสำหรับโรเจอร์ พาล์มเมอร์ ชายผู้เคราะห์ร้าย เรื่องกลืนไม่เข้าคายไม่ออกอีกอย่างคือลูกสาวที่คลอดจากบาร์บารา จนแล้วจนรอดก็ยังไม่รู้ว่าเป็นลูกของเขาหรือลูกของพระเจ้าชาร์ลส์กันแน่

โรเจอร์บอกใครต่อใครว่าแม่หนูน้อยเป็นลูกของเขา แต่พระเจ้าชาร์ลส์ก็ทรงแน่พระทัยว่าหนูน้อยเป็นพระธิดาแท้ ๆ ถึงกับพระราชทานนามสกุลให้ว่า ฟิตซ์รอย หมายความง่าย ๆ ว่าลูกหลวง แต่จะเป็นลูกของใครก็ไม่ได้ทำให้สถานการณ์อันน่าพะอืดพะอมนี้ดีขึ้น โรเจอร์ก็ได้แต่กล้ำกลืนฝืนทนไปวัน ๆ กับเสียงเย้ยหยันรอบทิศ ส่วนชาวบ้านเชื่อกันว่าลูกทุกคนของบาร์บาร่า ที่มีตั้ง 6 คน ไม่ได้เกิดจากลอร์ดคาสเซิลเมน สามีตามกฎหมายของหล่อนสักคนเดียว และซ้ำร้ายกว่านั้นคือ ไม่ได้เกิดจากพระเจ้าชาร์ลส์พระองค์เดียวอีกด้วย

การแต่งงานในสมัยโบราณ โดยเฉพาะในเจ้านายและผู้ดีมีตระกูล แต่งกันเพราะความเหมาะสมทางหน้าตาและสินสอด น้อยรายจะเป็นเพราะความสมัครใจรักใคร่กันจริง เพราะฉะนั้นเมื่อแต่งกันแล้ว ผู้หญิงมีลูกให้สามีได้แล้ว ถือว่าผลิตทายาทให้เขาตามหน้าที่ ครบถ้วน หลังจากนั้นเธอจะไปทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ เพราะตัวสามีเองก็ทำอะไรได้ตามใจชอบมาตั้งแต่แรก ผู้ชายก็ไปมีเมียน้อย เมียเก็บ ผู้หญิงก็ไปมีชู้ ถ้าอยากจะมี เพราะเธอยังสาวอยู่มาก สามีก็รู้ แต่ตราบใดที่ยังไม่ล้ำเส้นให้เขาลำบากใจ เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ ออกงานร่วมกันกับภรรยาไปเรื่อย ๆ ทั้งที่ชู้นั้นบางทีก็ขุนนางด้วยกันนี่เอง ส่วนลูกที่คลอดออกมา มีพี่เลี้ยงเลี้ยงดู พ่อแม่ไม่ได้เลี้ยง จ้างครูมาสอนที่บ้านเมื่อเติบโตก็ส่งเข้าโรงเรียน

สมเด็จพระราชินีนาถวิกตอเรียแห่งสหราชอาณาจักร ทรงแหวกค่านิยมเดิม ๆ ด้วยการเลือกพระสวามีด้วยความสมัครพระทัย อภิเษกสมรสกันด้วยความรัก ต่างองค์ต่างซื่อสัตย์ต่อกัน เจ้าฟ้าชายอัลเบิร์ตเป็นผู้ที่เคร่งในศีลธรรม ไม่เคยสนพระทัยหญิงอื่นเลย ทั้งสองพระองค์ทรงมีครอบครัวใหญ่ที่อบอุ่นมาก พระราชินีนาถจึงทรงกำหนดระเบียบในราชสำนักเสียใหม่ ให้เลิกเหลวเละกันเสียที ข้าราชสำนักต้องแต่งงาน ไม่ใช่เป็นเพลย์บอย มีเมียเก็บไปวัน ๆ และห้ามมีเรื่องชู้สาว มิฉะนั้นจะต้องถูกปลดออกจากหน้าที่ ผลก็คือราชสำนักของพระราชินีนาถวิกตอเรียได้ชื่อว่ามีระเบียบเรียบร้อยและเคร่งครัด เรื่องนางเล็ก ๆของขุนนางถ้ามีก็ต้องแอบ ๆ กันมิดชิด ห้ามเปิดเผยอย่างสมัยก่อน

แต่พอสิ้นรัชสมัยพระราชินีนาถ พระราชโอรสคือสมเด็จพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 7 แห่งอังกฤษ ก็ทรงกลับไปดำเนินรอยตามแบบเดิม ๆ รอยเดียวกับพระเจ้าชาร์ลส์ เมื่อพระเจ้าชาร์ลส์อภิเษกกับเจ้าหญิงแคทเธอรีนแห่งโปรตุเกศ ทรงกำหนดตำแหน่ง Lady of the Bedchamber ให้พระสนมเป็นเกียรติยศ ฟังชื่อตำแหน่งเหมือนกับมีหน้าที่ถวายงานรับใช้ ดูแลห้องบรรทมของพระราชินี ความจริงไม่ใช้ ไม่มีหน้าที่รับใช้ใคร เป็นตำแหน่งในฐานะข้าราชสำนักฝ่ายหญิงที่สูงศักดิ์ สำหรับได้รับเชิญมาร่วมในพระราชพิธีต่าง ๆ อย่างสง่าผ่าเผย

พระราชินีทรงคัดค้าน แต่ไม่สำเร็จ อำนาจของเลดี้คาสเซิลเมนแผ่กว้างอยู่เต็มราชสำนัก ในฐานะคนโปรดของพระราชา หล่อนได้ครองตำแหน่ง Lady of the Bedchamber อย่างเต็มภาคภูมิเพื่อมาร่วมงานพระราชพิธีทุกครั้ง และครองอยู่ยาวนานจนถึงปลายรัชสมัย จนมีกฎหมายออกมา ห้ามผู้นับถือคริสต์ศาสนานิกายโรมันคาทอลิครับราชการในตำแหน่งใด ๆ บาร์บาราผู้เป็นโรมันคาทอลิคจึงหลุดจากตำแหน่งไป ในยุคเฟื่องฟู เมื่อต้นรัชกาล บาร์บาราทำอะไรได้ตามใจชอบทุกอย่าง ไม่ว่าออกงานไหนก็แต่งตัวหรูหราอลังการตามแฟชั่นในยุคนั้น ประดับเพชรพลอยแพงลิบ จงใจข่มพระราชินีให้อับรัศมีลงไป ถ้าคราวใดชาร์ลส์ไม่กำนัลเพชรนิลจินดาให้ หล่อนก็ตรงไปที่ร้านเพชร เลือกเอาตามใจชอบแล้วให้พ่อค้าส่งใบเสร็จมาเก็บเงินที่พระราชา พระเจ้าชาร์ลส์ผู้ตามใจพระสนมคนนี้เสมอ ก็ทรงจ่ายพระราชทรัพย์ให้ไม่เคยปริปากบ่น นอกจากจะผลาญพระราชทรัพย์อย่างสนุกมือแล้ว เลดี้คาสเซิลเมนยังทำแสบสันต์ในเรื่องอื่น ๆ อีก เช่น เล่นการพนันหมดเงินทองไปทีละมาก ๆ และรับสินบนใต้โต๊ะเพื่อวิ่งเต้นให้ใครต่อใครได้ตำแหน่งดี ๆ ใครอยากไปเป็นทูตประจำประเทศนั้นประเทศนี้ก็ต้องเอาเงินทองของกำนัลมาประเคนให้หล่อน เพราะหล่อนเป็นคนเดียวที่กราบทูลพระราชาได้โดยไม่ต้องผ่านขั้นตอนของราชการ ปรปักษ์สำคัญของเลดี้คาสเซิลเมนคือเอ็ดเวิร์ด ไฮด์ เอิร์ลแห่งคลาเรนดอน ราชเลขาธิการ และเสนาบดีคลัง

ลอร์ดคลาเรนดอนเป็นผู้ที่ตกทุกข์ได้ยากมากับพระเจ้าชาร์ลส์สมัยระหกระเหินอยู่นอกอังกฤษ จงรักภักดีกับพระราชาเสมอต้นเสมอปลาย เขามีส่วนช่วยในการบริหารราชการที่สำคัญ ๆ เสมอมาด้วยความภักดีต่อชาร์ลส์ และเห็นพระทัยพระราชินี ลอร์ดคลาเรนดอนจึงทนความหยิ่งผยองเอาแต่ใจของเลดี้คาสเซิลเมนไม่ไหว พยายามคานอำนาจหล่อน แต่ก็โค่นหล่อนไม่ลง ตัวเขาเองกลับเป็นฝ่ายหลุดจากเก้าอี้ไปก่อนเพราะเรื่องทางการเมือง เลดี้คาสเซิลเมนคลอดโอรสธิดานอกกฎหมายคนแล้วคนเล่ากับพระราชา เรื่องนี้เพิ่มพูนอำนาจของหล่อนให้ทวีขึ้นในราชสำนัก แม้ว่าเด็ก ๆ ไม่ได้เป็นเจ้าฟ้า แต่ผู้ชายก็ได้เป็นขุนนาง ผู้หญิงก็เป็นเลดี้ พระราชาเองก็ทรงเอาใจใส่ประทานเกียรติยศเงินทองให้ทุกคน หลายปีต่อมา ทรงเลื่อนหล่อนขึ้นเป็นดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์แต่ผู้เดียว (โดยที่โรเจอร์ไม่ได้เป็นดยุค ยังเป็นลอร์ดคาสเซิลเมนอยู่อย่างเดิม) ลูกชายคนโตของหล่อนก็ได้สืบตำแหน่งขุนนางอันทรงเกียรติ แม้ว่าเป็นลูกนอกกฎหมายของพระราชาก็ตาม

บาร์บารามีวิธีการสติแตกและอาละวาด ขู่เข็ญบังคับพระราชาให้ทรงยอมทุกอย่างที่หล่อนเรียกร้อง แม้แต่พระราชินีก็ไม่อาจจะแตะต้องหล่อนได้ แต่สิ่งเดียวที่บาร์บารากุมอำนาจเหนือพระองค์ไม่ได้คือห้ามมีพระสนมอื่น ๆ แต่พระสนมพวกนั้นก็ไม่มีใครทาบรัศมีหล่อนได้สักคน ในเมื่อชาร์ลส์ก็ยังมีพระสนมใหม่ไม่รู้จบ บาร์บาราก็เลยแก้เผ็ดด้วยการมีชู้หลายต่อหลายคน ตั้งแต่หนุ่มธรรมดาไปจนขุนนางใหญ่น้อย ว่ากันว่าลูกคนสุดท้องของหล่อนก็คือลูกชู้ที่ชื่อจอห์น เชอร์ชิลล์ บาร์บาราได้เงินทองของหลวงมาใช้อย่างฟุ่มเฟือย หล่อนเอาไปปรนเปรอชู้อีกทีหนึ่ง เรื่องนี้พระราชาเองก็ทรงทราบ แต่ก็ยังจัดการกับหล่อนไม่ได้จนแล้วจนรอด อำนาจของบาร์บาราเริ่มเสื่อมลงพร้อมกับวัยที่สูงขึ้น ความงามชักโรยรา พระสนมสาวสวยคนใหม่ ๆ เข้ามาเป็นคู่แข่ง เช่น มอล เดวิส และเนล กวินน์ นางละครสาวสวยทั้งคู่ ต่อมาคู่แข่งคนสำคัญ คือนางพระกำนัลของพระราชินีเฮนเรียตตา พระน้องนางของชาร์ลส์ เป็นสาวผู้ดีชาวฝรั่งเศสชื่อหลุยส์ เดอ คารูอาล ก็เข้ามาชิงตำแหน่งพระสนมคนโปรดในราชสำนักไปจนได้

หลังจากครองอำนาจมาร่วม 10 ปี บาร์บาราก็ตกกระป๋อง พระราชาทรงเบื่อหน่ายในตัวหล่อน แต่ก็ทรงทำให้หล่อนพ้นตำแหน่งไปด้วยดี ด้วยการประทานบรรดาศักดิ์ดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์ให้ และมีเบี้ยหวัดประจำปีให้อย่างงาม รายละเอียดในบั้นปลายชีวิตจางหายไปจากหน้าประวัติศาสตร์ รู้แต่ว่าหล่อนหอบลูกคนรอง ๆ ถึงคนเล็ก รวมแล้วสี่คนไปพำนักอยู่ในปารีส แต่จะอยู่นานแค่ไหนไม่ทราบ พระเจ้าชาร์ลส์สวรรคตในปี ค.ศ. 1685 โรเจอร์ตายในปี ค.ศ. 1708 พอสามีตายพันธะที่ผูกพันตามกฎหมายก็หมดไป บาร์บาราแต่งงานใหม่ ในวัย 65 แต่ยื่นคำร้องให้เป็นโมฆะ เพราะจับได้ว่าเจ้าบ่าวมีเมียแล้วยังไม่ได้หย่ากัน อีกไม่นาน หล่อนถึงแก่กรรมใน ค.ศ. 1709 ด้วยโรคท้องมาน (Edema or oedema, formerly known as dropsy) เมื่ออายุ 69 ปี

Winifred Wells was a courtier at the Stuart Restoration court as a Maid of Honour to Queen consort Catherine of Braganza. She was also one of the many mistresses of King Charles II of England. Samuel Pepys refers to her as the King's mistress in his diary, and she also features in Philibert de Gramont's famous Mémoirs.

เนลล์ กวิน (พ.ศ. 2193- 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2230) เป็นพระสนมเอกคนที่สามของ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2เนลล์มาจากจุดต่ำสุดของสังคมอังกฤษ เนลล์เกิดในซ่องโสเภณี แม่ของเนลล์เป็นอดีตโสเภณี แม่เมาเหล้าและตกน้ำตายตั้งแต่เนลล์ยังเล็ก เนลล์ไม่ได้เรียนหนังสือ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ พอเนลล์อายุ 14 ปี เธอเติบโตสวยสะพรั่งเป็นสาวหน้าอกใหญ่ เนลล์เป็นเด็กขายส้มในโรงละคร เด็กขายส้มเป็นอาชีพที่ต้องเสียตัวกับลูกค้าบ้ากาม ต่อมาเนลล์ได้เป็น "เด็ก"ให้กับ ชาร์ลส์ ฮาร์ท นักแสดงชายในโรงละคร เนลล์ได้เรียนเต้นระบำกับครูฝึก เนลล์เป็นสาวสวยน่ารัก ขี้เล่น เฮฮา มีลูกเล่นแพรวพราว ทำให้เจ้าของโรงละครและนักเขียนบทเห็นแววเป็น "ดาวรุ่ง" ของเนลล์ เนลล์ได้เลื่อนขั้นเป็นนักแสดงในวัย 15 ปี ด้วยความสวยและฉลาด เนลล์ได้เป็นนางเอกในเรื่อง Secret Love ในเรื่องนั้นนางเอกต้องเป็นสาวขี้เล่น เฮฮา เนลล์ได้มีนิสัยตรงกัน เธอเลยได้เป็นนางเอกของเรื่อง ซึ่งก็โด่งดังเป็นพลุแตก

คนดูหนึ่งในนั้นคือชาร์ลส์ แซควิลล์ ที่หลงใหลในตัวเนลล์จนถอนตัวไม่ขึ้น อยากได้มาเป็นเมียเก็บ และก็สำเร็จในที่สุด ชาร์ลส์พาเนลล์ไปพักที่คฤหาสน์หลังงาม เนลล์ได้สัมผัสกับความหรูหราอลังการของที่นั่น เนลล์ได้ชุดสวยๆ นั่งรถม้า มีบ่าวรับใช้ สร้างความดีใจมาก แต่ความรักของเนลล์กับชาร์ลส์ต้องยุติลง จากนั้นเนลล์ก็ไปเป็น "เด็ก"ของขุนนางอีกหลายคน ก่อนที่จะไปเป็นพระสนมในวัย 19 ในตอนนั้นพระเจ้าชาร์ลส์มีพระสนมชื่อมอลล์ เดวิส ที่มีประวัติที่ไม่ค่อยดีนัก มอลล์เป็นลูกนอกสมรสของขุนนางคนหนึ่ง พ่อไม่ยอมรับ เธอต้องเป็นนางละคร ร้องเพลงได้ไพเราะยิ่งนัก

พระเจ้าชาร์ลส์ทรงชอบมอลล์มากๆแต่ในราชสำนัก มอลล์เป็นที่รังเกียจ เนื่องจากเธอมาจากความต้อยต่ำ ไม่รู้จักที่ต่ำสูง ขาดความนอบน้อม ไม่มีมารยาท นอกจากพระเจ้าชาร์ลส์แล้วไม่ใครรักมอลล์สักคน วันหนึ่งพระเจ้าชาร์ลส์ทอดพระเนตรดูการแสดงละคร เนลล์เองก็ไปกับคู่ควง เนลล์ได้นั่งติดกับพระเจ้าชาร์ลส์ เนลล์เป็นสาวขี้เล่น พระเจ้าชาร์ลส์ทรงสั่งให้ข้าราชบริพารนัดเนลล์และคู่ควงให้ไป "ดื่ม"กันต่อที่โรงเตี๊ยมใกล้ๆ พอดื่มเสร็จ เมื่อถึงเวลาจ่ายเงิน พระเจ้าชาร์ลส์ทรงไม่ได้พกกระเป๋าเงินมา เนลล์เลยอุทานมาว่า "โอ ตั้งแต่เกิดฉันไม่เคยเห็นเจ้าภาพที่ไหนกระจอกขนาดนี้" คนร่วมโต๊ะต่างตะลึงไปหมด กลัวว่าเนลล์จะถูกลงโทษ แต่เปล่า พระเจ้าชาร์ลส์กลับทรงเอ็นดูเนลล์มากกว่าเดิม

เนลล์ต้องเจอคู่แข่งอย่างหลุยส์ เดอ เครูอาล แต่ก็ทำอะไรเนลล์ไม่ได้ ส่วนมอลล์ เดวิสก็ถูกเขี่ยไปให้พ้นเส้นทาง ด้วยวิธีการคือเนลล์แอบเอาสมุนไพรที่มีฤทธิ์เป็นยาถ่ายใส่ลงไปในอาหาร แล้วก็มารับประทานด้วยกันปกติ พอสมุนไพรออกฤทธิ์ มอลล์เริ่มมีอาการท้องเสียง สร้างความอึดอัดอย่างมาก โดยเฉพาพระเจ้าชาร์ลส์ที่ตรัสว่า "ช่างอึดอัดจริง บรรยกาศชวนกินข้าวไม่ลง" มอลล์เกิดอาการท้องเสียอย่าแรง เป็นเหตุที่ทำให้ตกกระป๋องในที่สุด

เนลล์เป็นคนพูดตรง วันหนึ่งพระเจ้าชาร์ลส์เสด็จมาเยี่ยมเนลล์และลูกชายที่บ้านพัก เนลล์ได้พูดว่า "มานี่ซิ เด็กไม่มีพ่อ"สร้างความตกพระทัยแก่พระเจ้าชาร์ลส์มาก เนลล์เลยให้เหตุผลว่า "จริงไหมเพคะ ลูกหม่อมฉันเป็นแบสทาร์ด ลูกนอกสมรสนี่" ทำให้พระเจ้าชาร์ลส์ทรงชื่นชมเนลล์มากกว่าเดิม

เนลล์เสียชีวิตในวัย 37 ปี.

Elizabeth Boyle, Viscountess Shannon (born Elizabeth Killigrew; baptised 16 May 1622 – December 1680), was an English courtier and mistress of King Charles II.

หลุยส์ เดอ เครูอาล ดัชเชสแห่งปอร์ตสมัธ (กันยายน พ.ศ. 2192- 14 พฤศจิกายน พ.ศ. 2277) เป็นพระสนมเอกคนที่สองของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษ หลุยส์เป็นพระกำนัลของเจ้าหญิงเฮนเรียตตา เจ้าหญิงเฮนเรียตตาได้เสด็จมาที่อังกฤษในปี พ.ศ. 2213 เมื่อพระเจ้าชาร์ลส์ได้ทรงเห็นหน้าตาหลุยส์ที่งดงามใสสะอาดเนื่องจากไม่ได้แต่งหน้าพระองค์ก็ทรงชื่นชมเป็นอย่างยิ่ง หลุยส์เป็นสาวน้อยวัย 21 ปีที่กิริยามารยาทเรียบร้อยสมเป็นลูกผู้ดี

เจ้าหญิงได้สิ้นพระชนม์อย่างกะทันหันขณะมีพระชนมายุ 26 ปี ยังไม่ทันเสด็จกลับ หลุยส์ตกค้างอยู่ในราชสำนัก พระเจ้าชาร์ลส์ทรงประทานตำแหน่งนางกำนัลของสมเด็จพระราชินีแคทเธอรีน ให้แก่หลุยส์ ต่อมหลุยส์ได้ทำหน้าที่เป็นสนมคนใหม่ ด้วยรูปร่างหน้าตาที่จอห์น เอเวลินกล่าวว่า "งามเหมือนเด็กทารก" คือ งามบริสุทธิ์นั่นเอง ต่อมาหลุยส์ก็ได้คลอดลูกชายที่ชื่อ ชาร์ลส์ ซึ่งต่อมาก็คือดยุกแห่งริชมอนด์ หลุยส์ไม่เคยแต่งงานมาก่อนที่จะได้เป็นพระสนม หลุยส์ก็เลยเป็นดัชเชสแห่งปอร์ตสมัธแบบ Duchess in Her Own Right คือเป็นดัชเชสด้วยตนเอง ไม่ได้เป็นภรรยาของดยุก

ถึงแม้หลุยส์จะมีหน้าตาที่ใสซื่อสะอาดสะอ้าน (ดูจากรูปวาดจะเห็นว่าหลุยส์จะไม่ค่อยแต่งหน้ามากนัก) แต่เธอก็เป็นคนฉลาด ไม่หัวอ่อน และสามารถเรียกความสนใจได้มากกว่าดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์ด้วยซ้ำ ถึงแม้หลุยส์จะอยู่ที่อังกฤษ แต่ใจของเธอก็ได้ไปอยู่กับฝรั่งเศส นายเหนือหัวที่เธอรักมากที่สุดคือสมเด็จพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสมากกว่าพระเจ้าชาร์ลส์ หลุยส์ทำหน้าที่เป็นสายลับดูความเคลื่อนไหวของราชวงศ์สจ๊วตทุกย่างก้าว ด้วยการที่ไปล่วง แคะ แกะ เกา ความลับของอังกฤษจากพระเจ้าชาร์ลส์ หลุยส์ได้กลับไปรายงานเรื่องราวต่างๆในราชสำนักแก่ฝรั่งเศส ตลอดจนโน้มน้าวให้พระเจ้าชาร์ลส์ทรงหันมานับถือคาธอลิก แต่พระองค์ก็ทรงพระทัยแข็งพอที่จะปฏิเสธหลุยส์ทั้งๆที่ทรงเลื่อมใสคาธอลิกมาก

หลุยส์เป็นคนโปรดแห่งราชสำนักอังกฤษ หลุยส์สามารถพิชิตใจพระเจ้าชาร์ลส์ทำให้เธอ "ขึ้น"ตลอด ไม่มีวันตกแบบดัชเชสแห่งคลีฟแลนด์ หลุยส์ได้ทำให้ดยุกแห่งมอนมัธหมดรัศมีลงไป แต่คนที่หลุยส์กำจัดไม่ได้คือเนลล์ กวิน นางละครสาวสวย หลุยส์ตีสนิทกับเสนาบดีคนสำคัญ ยอมที่จะไปเป็นชู้เขา เพราะจะได้นำความลับของอังกฤษถวายพระเจ้าหลุยส์ เพื่อจะได้เป็นประโยชน์ต่อฝรั่งเศส หลุยส์เป็นคนโลภมาก กอบโกยเงินพระคลังแทบเกลี้ยง ห้องชุดในพระราชวังไวท์ฮอลซึ่งตกแต่งกว่า 3 ครั้งจนกว่าจะเป็นที่พอใจ สิ้นเปลืองเงินไปไม่รู้เท่าไหร่แล้ว หลุยส์ได้เบี้ยหวัดรายปีถึง 27,000 ปอนด์ ไม่รวมบรรดาเพชรพลอยที่พระเจ้าชาร์ลส์ทรงประทานให้ลูกชายอีกมาก พระเจ้าหลุยส์ทรงส่งของกำนัลดีมาให้หลุยส์เป็นประจำเพื่อตอบแทนที่รับใช้ด้วยดี

หลุยส์เป็นดาราเจ้าน้ำตา เวลาพระเจ้าชาร์ลส์ทรงไม่ประทานอะไรให้หลุยส์ก็จะใช้วิธีนี้ประจำ ในที่สุดหลุยส์ก็ได้ไปทุกที หลุยส์เป็นคนที่รู้ใจพระเจ้าชาร์ลส์เป็นอย่างดีทำให้เป็นคนโปรดเสมอ ถึงแม้จะมีคู่แข่งคนสำคัญอย่างเนลล์ กวิน ก็ตาม

เมื่อพระเจ้าชาร์ลส์สวรรคต หลุยส์มีหนี้สินท่วมหัว แต่พระเจ้าหลุยส์ก็ทรงอุปถัมภ์หลุยส์ จนเมื่อสวรรคตแล้วดยุกแห่งออร์เลอังส์ก็มารับช่วงต่อ หลุยส์เสียชีวิตในวัย 85 ปี.

Lucy Walter (c. 1630 – 1658), also known as Lucy Barlow, was the first mistress of King Charles II of England and mother of James, Duke of Monmouth. During the Exclusion Crisis, a Protestant faction wanted to make her son heir to the throne, fuelled by the rumour that the king might have married Lucy, a claim which he denied.