ใครออกเดทกับ Marcello Mastroianni?

Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni (26 September 1924 – 19 December 1996) was an Italian actor. He is generally regarded as one of Italy's most iconic male performers of the 20th-century, who played leading roles for many of the country's top directors, in a career spanning 147 films between 1939 and 1996, garnering many international honours including two BAFTA Awards, two Best Actor awards at the Venice and Cannes film festivals, two Golden Globes, and three Academy Award nominations.

Born in the province of Frosinone and raised in Turin and Rome, Mastroianni made his film debut in 1939 at the age of 14, but did not seriously pursue acting until the 1950s, when he made his critical and commercial breakthrough in the caper comedy Big Deal on Madonna Street (1959). He became an international celebrity through his collaborations with director Federico Fellini, first as a disillusioned tabloid columnist in La Dolce Vita (1960), then as a creatively-stifled filmmaker in 8½ (1963). Excelling in both dramatic and comedic roles, he formed a notable on-screen duo with actress and sex symbol Sophia Loren, co-starring with her in eleven films between 1954 and 1994.

Despite international acclaim, Mastroianni largely shunned Hollywood, and remained a quintessentially Italian thespian for the majority of his career. He was the first actor to receive an Academy Award nomination for a non-English language performance, and was nominated for Best Actor three times – Divorce Italian Style (1961), A Special Day (1977), and Dark Eyes (1987). He was one of only three actors, the others being Jack Lemmon and Dean Stockwell, to win the prestigious Cannes Film Festival Award for Best Actor twice. Mastroianni's contributions to Italian art and culture saw him receive multiple civil honours, including the Order of Merit of the Italian Republic, the highest-ranking knighthood of the country.

Nicole Françoise Florence Dreyfus (French pronunciation: [nikɔl fʁɑ̃swaz flɔʁɑ̃s dʁɛfys]; 27 April 1932 – 18 June 2024), known professionally as Anouk Aimée (French: [anuk ɛme]) or Anouk, was a French film actress who appeared in 70 films from 1947 until 2019. Having begun her film career at age 14, she studied acting and dance in her early years, besides her regular education. Although the majority of her films were French, she also made films in Spain, the United Kingdom, Italy and Germany, along with some American productions.

Among her films are Federico Fellini's La dolce vita (1960), after which she was considered a "rising star who exploded" onto the film world. She subsequently acted in Fellini's 8½ (1963), Jacques Demy's Lola (1961), George Cukor's Justine (1969), Bernardo Bertolucci's Tragedy of a Ridiculous Man (1981), and Robert Altman's Prêt à Porter (1994). She won the Golden Globe Award for Best Actress in a Motion Picture – Drama and the BAFTA Award for Best Actress and was nominated for the Academy Award for Best Actress for her acting in A Man and a Woman (1966). The film "virtually reignited the lush on-screen romance in an era of skeptical modernism", and brought her international fame.

She won the Award for Best Actress at the Cannes Film Festival for Marco Bellocchio's film A Leap in the Dark (1980). In 2002, she received an honorary César Award, France's national film award. Aimée was known for her "striking features" and beauty, and considered "one of the hundred sexiest stars in film history", according to a 1995 poll conducted by Empire magazine. She often portrayed a femme fatale with a melancholy aura. In the 1960s, Life magazine commented: "after each picture her enigmatic beauty lingered" in the memories of her audience, and called her "the Left Bank's most beautiful resident".

กาทรีน เดอเนิฟว์ (ฝรั่งเศส: Catherine Deneuve) นักแสดงหญิงชาวฝรั่งเศสผู้เคยได้รับรางวัลซีซาร์ 2 สมัย และเคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ และรางวัลบาฟตา มีชื่อเสียงจากบทบาทในภาพยนตร์ของรอเฌ วาดีม, ลุยส์ บูญวยล์, โรมัน โปลันสกี, ฌัก เดอมี และฟร็องซัว ทรูว์โฟ

กาทรีน เดอเนิฟว์ มีชื่อจริงว่า กาทรีน ฟาเบียน ดอร์เลอัก (Catherine Fabienne Dorléac) เป็นบุตรคนที่สามของสามีภรรยานักแสดง มอริส ดอร์เลอัก และเรอเน เดอเนิฟว์ มีพี่สาวที่เป็นนักแสดงเช่นกัน ชื่อ ฟร็องซวซ ดอร์เลอัก ส่วนเธอใช้นามสกุลของมารดาในการแสดง

กาทรีน เดอเนิฟว์ เริ่มเป็นนักแสดงตั้งแต่อายุ 13 ปี โดยรับบทนักแสดงประกอบเล็ก ๆ เริ่มมีชื่อเสียงจากภาพยนตร์หลาย ๆ เรื่องของรอเฌ วาดีม และโด่งดังจากภาพยนตร์เพลงของฌัก เดอมีในปี 1964 เรื่อง Les Parapluies de Cherbourg (Umbrellas of Cherbourg) ต่อมาในปี 1967 เธอได้แสดงภาพยนตร์เพลงอีกเรื่องหนึ่งของเดอมี ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาดนตรีประกอบยอดเยี่ยม คือ Les Demoiselles de Rochefort (The Young Girls of Rochefort) โดยแสดงนำคู่กับฟร็องซวซ ดอร์เลอัก พี่สาว ก่อนพี่สาวของเธอจะเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

ผลงานอื่นของกาทรีน เดอเนิฟว์ ที่ได้รับคำชื่นชมได้แก่ Repulsion (1965) ของโรมัน โปลันสกี, Belle de Jour (1967) และ Tristana (1970) ของลุยส์ บูญวยล์, Le Dernier métro (1980) ของฟร็องซัว ทรูว์โฟ ซึ่งได้รับรางวัลซีซาร์ และ The Hunger (1983) ของโทนีย์ สก็อตต์ ที่มีบทเลสเบียนที่อื้อฉาวกับซูซาน ซาแรนดอน

ผลงานในระยะหลัง ที่สำคัญได้แก่ บทนำใน อินโดจีน (1992) ได้รับรางวัลซีซาร์ และเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ในฐานะนักแสดงนำ ส่วนตัวภาพยนตร์ได้รับรางวัลในสาขาภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม ทั้งรางวัลออสการ์ และรางวัลลูกโลกทองคำ ในปี 2000 เธอรับบทสมทบใน Dancer in the Dark กำกับโดยลาร์ส ฟอน เทรียร์ นำแสดงโดยปีเยิร์ก ซึ่งได้รับรางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์

กาทรีน เดอเนิฟว์ ยังมีผลงานในฐานะนางแบบ เธอเคยเป็นนางแบบให้กับสินค้าน้ำหอมชาแนล เสื้อผ้าอีฟว์ แซ็ง โลร็อง, กระเป๋าหลุยส์ วิตตอง, ลอรีอัล ใบหน้าของเธอถูกใช้เป็นต้นแบบของมารียาน (Marianne) สัญลักษณ์ของประเทศฝรั่งเศส ระหว่างปี 1985 ถึง 1989 ต่อจากบรีฌิต บาร์โด

Lauren Hutton (born Mary Laurence Hutton; November 17, 1943) is an American model and actress. Born and raised in the southern United States, Hutton relocated to New York City in her early adulthood to begin a modeling career. Though she was initially dismissed by agents for a signature gap in her teeth, Hutton signed a modeling contract with Revlon in 1973, which at the time was the biggest contract in the history of the modeling industry.

Over her career, Hutton has worked both as a model and an actress, making her film debut in the sports drama Paper Lion in 1968, opposite Alan Alda. She also played central roles in The Gambler (1974) and American Gigolo (1980), and later appeared on television in the network series Paper Dolls, Falcon Crest, Central Park West and Nip/Tuck.

Hutton has continued to model into her seventies, appearing in numerous advertising campaigns for H&M, Lord and Taylor, and Alexander Wang, and performed on the runway for Tom Ford's spring 2012 collection, as well as for Bottega Veneta at the 2016 New York Fashion Week.

เออร์ซูลา แอนเดรส (Ursula Andress) เป็นนักแสดงชาวสวิส เกิดเมื่อวันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2478 (ค.ศ. 1936) ที่กรุงแบร์น ประเทศสวิตเซอร์แลนด์ เธอเริ่มเข้าสู่วงการบันเทิงจากการรับจ้างเป็นนางแบบในกรุงโรม และต่อมาก็เริ่มเข้าสู่วงการภาพยนตร์และละครอิตาลี และในที่สุดก็ได้เริ่มเข้าสู่วงการภาพยนตร์สากล แต่ก็ยังไม่ทำให้เธอโด่งดังเท่าใด บทบาทที่เป็นที่รู้จักมากที่สุดของเธอและทำให้เธอโด่งดัง คือบท ผู้หญิงของบอนด์คนแรก คือ ฮันนี ไรเดอร์ ในภาพยนตร์เรื่อง พยัคฆ์ร้าย 007 แสดงคู่กับ ฌอน คอนเนอรี่

เธอแต่งงานใน พ.ศ. 2500 กับดาราและผู้กำกับ ชื่อ จอห์น ดีเร็ค (John Derec) และหย่าใน พ.ศ. 2509

Claude Joséphine Rose Cardinale (French: [klod ʒozefin ʁoz kaʁdinal]; born 15 April 1938), known as Claudia Cardinale (Italian: [ˈklaudja kardiˈnaːle]), is an Italian actress.

Born and raised in La Goulette, a neighbourhood of Tunis, Cardinale won the "Most Beautiful Italian Girl in Tunisia" competition in 1957, the prize being a trip to Italy, which quickly led to film contracts, due above all to the involvement of Franco Cristaldi, who acted as her mentor for a number of years and later married her. After making her debut in a minor role with Egyptian star Omar Sharif in Goha (1958), Cardinale became one of the best-known actresses in Italy, with roles in films such as Rocco and His Brothers (1960), Girl with a Suitcase (1961), Cartouche (1962), The Leopard (1963), and Fellini's 8½ (1963).

From 1963, Cardinale appeared in The Pink Panther opposite David Niven. She went on to appear in the Hollywood films Blindfold (1965), Lost Command (1966), The Professionals (1966), Don't Make Waves (1967) with Tony Curtis, The Hell with Heroes (1968), and the Sergio Leone Western Once Upon a Time in the West (1968), a joint US-Italian production, in which she was praised for her role as a former prostitute opposite Jason Robards, Charles Bronson, and Henry Fonda.

Jaded with the Hollywood film industry and not wanting to become a cliché, Cardinale returned to Italian and French cinema, and garnered the David di Donatello for Best Actress award for her roles in Il giorno della civetta (1968) and as a prostitute alongside Alberto Sordi in A Girl in Australia (1971). In 1974, Cardinale met director Pasquale Squitieri, who would become her partner, and she frequently featured in his films, including Blood Brothers (1974), Corleone (1978), and Claretta (1984), the last of which won her the Nastro d'Argento Award for Best Actress. In 1982, she starred in Werner Herzog's Fitzcarraldo as the love interest of Klaus Kinski, who raises the funds to buy a steamship in Peru. In 2010, Cardinale received the Best Actress Award at the 47th Antalya "Golden Orange" International Film Festival for her performance as an elderly Italian woman who takes in a young Turkish exchange student in Signora Enrica.

Outspoken on women's rights causes over the years, Cardinale has been a UNESCO goodwill ambassador for the Defence of Women's Rights since March 2000. In February 2011, the Los Angeles Times Magazine named Cardinale among the 50 most beautiful women in film history.

Anna Maria Tatò (19 April 1940 – 3 June 2022) was an Italian film director. She directed six films between 1978 and 1997. Her film Marcello Mastroianni: mi ricordo, sì, io mi ricordo was screened in the Un Certain Regard section at the 1997 Cannes Film Festival.