ใครออกเดทกับ กาทรีน เดอเนิฟว์?

กาทรีน เดอเนิฟว์ (ฝรั่งเศส: Catherine Deneuve) นักแสดงหญิงชาวฝรั่งเศสผู้เคยได้รับรางวัลซีซาร์ 2 สมัย และเคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ และรางวัลบาฟตา มีชื่อเสียงจากบทบาทในภาพยนตร์ของรอเฌ วาดีม, ลุยส์ บูญวยล์, โรมัน โปลันสกี, ฌัก เดอมี และฟร็องซัว ทรูว์โฟ

กาทรีน เดอเนิฟว์ มีชื่อจริงว่า กาทรีน ฟาเบียน ดอร์เลอัก (Catherine Fabienne Dorléac) เป็นบุตรคนที่สามของสามีภรรยานักแสดง มอริส ดอร์เลอัก และเรอเน เดอเนิฟว์ มีพี่สาวที่เป็นนักแสดงเช่นกัน ชื่อ ฟร็องซวซ ดอร์เลอัก ส่วนเธอใช้นามสกุลของมารดาในการแสดง

กาทรีน เดอเนิฟว์ เริ่มเป็นนักแสดงตั้งแต่อายุ 13 ปี โดยรับบทนักแสดงประกอบเล็ก ๆ เริ่มมีชื่อเสียงจากภาพยนตร์หลาย ๆ เรื่องของรอเฌ วาดีม และโด่งดังจากภาพยนตร์เพลงของฌัก เดอมีในปี 1964 เรื่อง Les Parapluies de Cherbourg (Umbrellas of Cherbourg) ต่อมาในปี 1967 เธอได้แสดงภาพยนตร์เพลงอีกเรื่องหนึ่งของเดอมี ที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์สาขาดนตรีประกอบยอดเยี่ยม คือ Les Demoiselles de Rochefort (The Young Girls of Rochefort) โดยแสดงนำคู่กับฟร็องซวซ ดอร์เลอัก พี่สาว ก่อนพี่สาวของเธอจะเสียชีวิตเนื่องจากอุบัติเหตุทางรถยนต์

ผลงานอื่นของกาทรีน เดอเนิฟว์ ที่ได้รับคำชื่นชมได้แก่ Repulsion (1965) ของโรมัน โปลันสกี, Belle de Jour (1967) และ Tristana (1970) ของลุยส์ บูญวยล์, Le Dernier métro (1980) ของฟร็องซัว ทรูว์โฟ ซึ่งได้รับรางวัลซีซาร์ และ The Hunger (1983) ของโทนีย์ สก็อตต์ ที่มีบทเลสเบียนที่อื้อฉาวกับซูซาน ซาแรนดอน

ผลงานในระยะหลัง ที่สำคัญได้แก่ บทนำใน อินโดจีน (1992) ได้รับรางวัลซีซาร์ และเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ในฐานะนักแสดงนำ ส่วนตัวภาพยนตร์ได้รับรางวัลในสาขาภาพยนตร์ภาษาต่างประเทศยอดเยี่ยม ทั้งรางวัลออสการ์ และรางวัลลูกโลกทองคำ ในปี 2000 เธอรับบทสมทบใน Dancer in the Dark กำกับโดยลาร์ส ฟอน เทรียร์ นำแสดงโดยปีเยิร์ก ซึ่งได้รับรางวัลปาล์มทองคำจากเทศกาลภาพยนตร์เมืองคานส์

กาทรีน เดอเนิฟว์ ยังมีผลงานในฐานะนางแบบ เธอเคยเป็นนางแบบให้กับสินค้าน้ำหอมชาแนล เสื้อผ้าอีฟว์ แซ็ง โลร็อง, กระเป๋าหลุยส์ วิตตอง, ลอรีอัล ใบหน้าของเธอถูกใช้เป็นต้นแบบของมารียาน (Marianne) สัญลักษณ์ของประเทศฝรั่งเศส ระหว่างปี 1985 ถึง 1989 ต่อจากบรีฌิต บาร์โด

รอเฌ วาดีม (ฝรั่งเศส: Roger Vadim) เป็นผู้กำกับ ผู้อำนวยการสร้าง นักเขียนบทภาพยนตร์ และนักแสดงชาวฝรั่งเศส เชื้อสายเบลารุส เป็นผู้กำกับภาพยนตร์เรื่อง Et Dieu… créa la femme (And God Created Woman) ภาพยนตร์ที่สร้างชื่อให้กับบรีฌิต บาร์โด ในปี 1956 Le vice et la vertu (Vice and Virtue) ภาพยนตร์เรื่องแรกของกาทรีน เดอเนิฟว์ ในปี ค.ศ. 1963 และ Barbarella ภาพยนตร์ที่สร้างชื่อให้กับเจน ฟอนดา ในปี ค.ศ. 1966 นักแสดงหญิงทั้งสามล้วนมีความสัมพันธ์หรือแต่งงานกับวาดีม

รอเฌ วาดีม มีชื่อจริงว่า รอเฌ วาดีม เปลมียานีกอฟ (Roger Vadim Plemiannikov) เกิดที่กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส บิดาเป็นชาวเบลารุส อพยพมาจากยูเครน เขาเริ่มเป็นนักแสดงละครเวทีตั้งแต่อายุ 16 ปี และเป็นผู้ช่วยเขียนบทให้กับมาร์ก อาเลแกร (Marc Allégret) ผู้กำกับชาวฝรั่งเศส-สวิส ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1950

วาดีมมีผลงานเขียนบทและกำกับเรื่องแรก เรื่อง And God Created Woman นำแสดงโดยบรีฌิต บาร์โด เคยได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลหมีทองคำ เทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเบอร์ลิน จากเรื่อง Sait-on jamais? (No Sun in Venice ปี ค.ศ. 1957) และรางวัลสิงโตทองคำ เทศกาลภาพยนตร์เวนิส จากเรื่อง La curée (The Game is Over ปี ค.ศ. 1966)

นอกเหนือจากผลงานเขียนบทและกำกับภาพยนตร์ วาดีมยังเป็นนักเขียน เคยมีผลงานหนังสือชื่อ Bardot, Deneuve, Fonda: My Life With The Three Most Beautiful Women In The World บอกเล่าชีวิตส่วนตัวกับอดีตภรรยาสามคน ที่ได้ชื่อว่าเป็นหญิงที่สวยที่สุดในโลก

รอเฌ วาดีมเสียชีวิตในวัย 72 ปี เมื่อปี ค.ศ. 2000 ด้วยโรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง

Marcello Vincenzo Domenico Mastroianni (26 September 1924 – 19 December 1996) was an Italian actor. He is generally regarded as one of Italy's most iconic male performers of the 20th-century, who played leading roles for many of the country's top directors, in a career spanning 147 films between 1939 and 1996, garnering many international honours including two BAFTA Awards, two Best Actor awards at the Venice and Cannes film festivals, two Golden Globes, and three Academy Award nominations.

Born in the province of Frosinone and raised in Turin and Rome, Mastroianni made his film debut in 1939 at the age of 14, but did not seriously pursue acting until the 1950s, when he made his critical and commercial breakthrough in the caper comedy Big Deal on Madonna Street (1959). He became an international celebrity through his collaborations with director Federico Fellini, first as a disillusioned tabloid columnist in La Dolce Vita (1960), then as a creatively-stifled filmmaker in 8½ (1963). Excelling in both dramatic and comedic roles, he formed a notable on-screen duo with actress and sex symbol Sophia Loren, co-starring with her in eleven films between 1954 and 1994.

Despite international acclaim, Mastroianni largely shunned Hollywood, and remained a quintessentially Italian thespian for the majority of his career. He was the first actor to receive an Academy Award nomination for a non-English language performance, and was nominated for Best Actor three times – Divorce Italian Style (1961), A Special Day (1977), and Dark Eyes (1987). He was one of only three actors, the others being Jack Lemmon and Dean Stockwell, to win the prestigious Cannes Film Festival Award for Best Actor twice. Mastroianni's contributions to Italian art and culture saw him receive multiple civil honours, including the Order of Merit of the Italian Republic, the highest-ranking knighthood of the country.