ใครออกเดทกับ อัล ปาชิโน?

อัลเฟรโด เจมส์ ปาชิโน (อังกฤษ: Alfredo James Pacino; เกิดพฤหัสบดีที่ 25 เมษายน ค.ศ. 1940) เป็นนักแสดง​และผู้กำกับภาพยนตร์​ชาวอเมริกัน​ มีผลงานการแสดงภาพยนตร์, ละครเวที​และละครโทรทัศน์​อย่างต่อเนื่องยาวนานมากกว่า 50 ปี เขาได้รับการยอมรับให้เป็นหนึ่งในนักแสดงชายที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในฮอลลีวูด โดยเป็นนักแสดงชายที่ได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลออสการ์​มากที่สุดเป็นอันดับ 3 รองจากแจ็ก นิโคลสัน และ ลอเรนซ์ โอลิวีเอร์ โดยเขาได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ถึง 9 ครั้ง และเป็นหนึ่งในนักแสดงเพียง 24 คนที่ได้รับ สามมงกุฎแห่งการแสดง คือการได้รับรางวัลออสการ์, เอมมี และรางวัลโทนี ในสาขาการแสดง ซึ่งเป็นสามรางวัลสูงสุดที่ได้รับการยอมรับจากวงการภาพยนตร์, ละครโทรทัศน์ และละครเวทีของอเมริกาตามลำดับ นอกจากนี้เขายังได้รับรางวัลลูกโลกทองคำ 5 ครั้ง ได้รับรางวัลแบฟตา, รางวัลแซกอวอร์ด, รางวัลเกียรติยศจากพีเพิลส์ชอยซ์อะวอดส์​ในฐานะนักแสดงผู้เป็นที่นิยมสูงสุด, รางวัลสิงโตทองคำ ​ประเภทเชิดชูเกียรติ จากเทศกาลภาพยนตร์นานาชาติเวนิส, รางวัลผู้ประสบความสำเร็จสูงสุดจากสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน, ​ได้รับเหรียญศิลปะแห่งชาติจากรัฐสภาสหรัฐ​ และได้รับรางวัลเกียรติยศ ด้านศิลปะการแสดงจากสถาบันจอห์น เอฟ. เคนเนดี

อัล ปาชิโน เคยเป็นนักเรียนในโรงเรียนสอนการแสดง Actors Studio โดยเป็นลูกศิษย์ของ ลี สตราสเบิร์ก​ และเริ่มต้นอาชีพนักแสดงจากการแสดงละครเวทีจนเริ่มมีชื่อเสียงจากนั้นได้แสดงภาพยนตร์เป็นครั้งแรกในบทบาทตัวประกอบในเรื่อง ​Me, Natalie​ (1969) ก่อนจะได้รับบทนักแสดงนำเป็นครั้งแรกในภาพยนตร์เรื่อง ​The Panic in Needle Park​ (1971) ซึ่งเขาต้องรับบทป็นคนติดเฮโรอีน ต่อมาเขาตัดสินใจรับบทเป็น ไมเคิล คอร์เลโอเน ในภาพยนตร์ที่กำกับโดย ฟรานซิส ฟอร์ด คอปโปลาเรื่อง ​เดอะ ก็อดฟาเธอร์​ และจากบทบาทดังกล่าวทำให้เขาโด่งดังและประสบความสำเร็จอย่างมากโดยเขาได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลออสการ์และรางวัลลูกโลกทองคำเป็นครั้งแรก ต่อมาเขากลับมารับบทเดิมอีกครั้งใน ​เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2​ และ ​เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 3​ จนมาประสบความสำเร็จทางการแสดงสูงสุดจากการแสดงเรื่อง ​Scent of A Woman -​ ผู้ชายหัวใจไม่ปอกเปลือก​ ที่ทำให้เขาได้รับรางวัลใหญ่ 2 รางวัลในปีเดียวกัน ได้แก่รางวัลออสการ์ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม และรางวัลลูกโลกทองคำ สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม

อัลปาชิโน ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลออสการ์ทั้งหมด 9 ครั้ง โดยแบ่งเป็นการเข้าชิงรางวัลในสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยม 5 ครั้ง ได้แก่การรับบทนักแสดงนำในเรื่อง ​เซอร์ปิโก้ ตำรวจอันตราย​ (1973), ​เดอะ ก็อดฟาเธอร์ ภาค 2​​ (1974)​, ​ปล้นกลางแดด​​ (1975), ​...And Justice for All (1979) โดยมาประสบความสำเร็จได้รับรางวัลออสการ์สาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมจากการแสดงในบทบาทอดีตทหารตาบอดจากเรื่อง ผู้ชายหัวใจไม่ปอกเปลือก (1992) และ เข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม​ 4 ครั้ง จากการแสดงในเรื่อง เดอะ ก็อดฟาเธอร์​ (1972)​, ​Dick Tracy -​ ยอดสืบเหนือคน​ (1990), ​Glengarry Glen Ross -​ เกมชีวิต เกมธุรกิจ​ (1992) และสร้างสถิติเป็นนักแสดงชายที่มีอายุมากที่สุดเป็นอันดับที่ 10 ที่ได้รับการเสนอชื่อให้เข้าชิงรางวัลออสการ์ สาขานักแสดงสมทบชายยอดเยี่ยม ด้วยวัย 79 ปี จากผลงานเรื่อง ​คนใหญ่ไอริช​ (2019)

Diane Keaton Hall (January 5, 1946 – October 11, 2025) was an American actress. Her career spanned more than six decades, during which she rose to prominence in the New Hollywood movement. She collaborated frequently with Woody Allen, appearing in eight of his films. Keaton's accolades include an Academy Award, a BAFTA Award, and two Golden Globe Awards, along with nominations for two Emmy Awards and a Tony Award. She was honored with the Film at Lincoln Center Gala Tribute in 2007 and the AFI Life Achievement Award in 2017.

Keaton's career began on stage, acting in the ensemble of the original Broadway production of the musical Hair (1968) and the romantic interest in Woody Allen's comic play Play It Again, Sam (1969), the latter of which earned her a nomination for a Tony Award for Best Featured Actress in a Play. She then made her screen debut with a small role in Lovers and Other Strangers (1970) before rising to prominence with her first major film role as Kay Adams in Francis Ford Coppola's The Godfather (1972), a role she reprised in its sequels Part II (1974) and Part III (1990). She frequently collaborated with Allen establishing herself as a comic actress acting in the film adaptation of Play It Again, Sam (1972) followed by Sleeper (1973), Love and Death (1975), and Annie Hall (1977), the latter of which won her the Academy Award for Best Actress.

Keaton was further Oscar-nominated for her roles as activist Louise Bryant in the historical epic Reds (1981), a leukemia patient in the family drama Marvin's Room (1996), and a dramatist in the romantic comedy Something's Gotta Give (2003). She was known for her roles in dramatic films such as Looking for Mr. Goodbar (1977), Interiors (1978), Shoot the Moon (1982), and Crimes of the Heart (1986), as well as comedic roles in Manhattan (1979), Baby Boom (1987), Father of the Bride (1991), its 1995 sequel, Manhattan Murder Mystery (1993), The First Wives Club (1996), The Family Stone (2005), Finding Dory (2016), Book Club (2018) and it's 2023 sequel. As a filmmaker, she directed three films.

On television, she portrayed Amelia Earhart in the TNT film Amelia Earhart: The Final Flight (1994), which earned her nominations for the Primetime Emmy Award, Golden Globe Award, and Screen Actors Guild Award, and later a nun in the HBO limited series The Young Pope (2016). Keaton was also known for her distinct style and was often labeled a fashion icon and wrote four books, including her memoir Then Again (2011).

Beverly Heather D'Angelo (born November 15, 1951) is an American actress who starred as Ellen Griswold in the National Lampoon's Vacation films (1983–2015). She has appeared in over 60 films and was nominated for a Golden Globe Award for her role as Patsy Cline in Coal Miner's Daughter (1980), and for an Emmy Award for her role as Stella Kowalski in the TV film A Streetcar Named Desire (1984). D'Angelo's other film roles include Sheila Franklin in Hair (1979) and Doris Vinyard in American History X (1998).