ใครออกเดทกับ มาดาม ดูว์ บารี?

ฌานน์ เบกู (ฝรั่งเศส: Jeanne Bécu) หรือที่นิยมเรียกว่า มาดาม ดูว์ บารี (Madame du Barry)เป็นสนมเอกคนสุดท้ายของพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 แห่งฝรั่งเศส และเป็นเหยื่อในการปฏิวัติฝรั่งเศสผู้ถูกประหารชีวิตด้วยกิโยตีน

ก่อนเข้าสู่ราชสำนักฝรั่งเศส นางสาวเบกูมีชื่อเสียงในฐานะโสเภณีผู้มีโฉมงดงาม ลูกค้าของนางล้วนเป็นคหบดีและข้าราชการชั้นสูงมากมาย ต่อมาในปี 1768 นางถูกพาตัวไปเข้าเฝ้าพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ที่พระราชวังแวร์ซาย และได้รับความสนพระทัยเป็นพิเศษ พระเจ้าหลุยส์ต้องการรับนางเข้าราชสำนัก แต่เนื่องด้วยนางมีฐานะเป็นสามัญชน มิใช่ขุนนาง ทางราชสำนักจึงจัดแจงให้นางสมรสกับเคานต์แห่งบารี เพื่อให้นางได้ยศตามสามีเป็นเคานเตสแห่งบารี

หลังนางกลายเป็นขุนนาง ก็เข้าถวายตัวเป็นพระสนมในพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 ในปี 1769 ตั้งแต่อายุยี่สิบหกปี และกลายเป็นเป็นพระสนมคนโปรดที่สุด ถัดจากจากมาดาม เดอ ปงปาดูร์ ที่เสียชีวิตไปก่อนหน้า

หลังพระเจ้าหลุยส์ที่ 15 สวรรคตในปี 1774 มาดามก็ถูกสั่งเนรเทศโดยพระนางมารี อ็องตัวแน็ต ให้ไปอยู่สำนักแม่ชีในชานเมืองปารีส มาดามอยู่ที่นี่ได้สามปีก็ได้รับอนุญาตให้ย้ายไปพำนักที่คฤหาสน์ลูเวซีแยนในจังหวัดอีฟว์ลีน ซึ่งเคยได้รับพระราชทานจากพระเจ้าหลุยส์ผู้ล่วงลับ หลายปีต่อมา นางก็มีคนรักใหม่คือจอมพลดยุกแห่งบรีซัก

แต่แล้วในช่วงการปฏิวัติฝรั่งเศส ดยุกแห่งบรีซักถูกรุมฆ่าโดยฝูงชนกลุ่มปฏิวัติในกรุงปารีส ในคืนดังกล่าว นางถูกจับกุมและกล่าวหาว่าให้การสนับสนุนทางการเงินต่อฝ่ายตรงข้าม และถูกตัดสินประหารชีวิตด้วยกิโยตีนในปี 1793

พระเจ้าหลุยส์ที่ 15 (ฝรั่งเศส: Louis XV de France; 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1710 – 10 พฤษภาคม ค.ศ. 1774) หรือ พระปิยราช (ฝรั่งเศส: le Bien-Aimé) เป็นพระมหากษัตริย์แห่งฝรั่งเศส ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1715 จนกระทั่งสวรรคต พระองค์สืบราชสมบัติต่อจากพระราชปัยกาคือ พระเจ้าหลุยส์ที่ 14 เมื่อตอนพระชนมายุ 5 ขวบจนกระทั่งทรงเจริญพระชนมายุครบ 13 พรรษาในวันที่ 15 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1723 อาณาจักรจึงถูกปกครองโดยฟีลิปที่ 2 ดยุกแห่งออร์เลอ็องและพระคาร์ดินัลแฟลรีเป็นมุขมนตรีแห่งรัฐจนถึงปี 1743 ซึ่งขณะนั้นพระมหากษัตริย์เข้าควบคุมอาณาจักรแต่เพียงผู้เดียว

ทรงขึ้นครองราชย์เมื่อยังทรงพระเยาว์ การบริหารราชการในระยะแรกอยู่ในความรับผิดชอบของอ็องเดร แร์กึล เดอ แฟลรี เมื่อเจริญพระชันษาขึ้นก็ทรงเอาพระทัยในการบริหารประเทศ แต่ทรงพยายามรักษาความยิ่งใหญ่ของฝรั่งเศสไว้เช่นสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 ด้วยการทำสงครามกับเพื่อนบ้านหลายครั้งแต่ ทำให้สิ้นเปลืองงบประมาณไปเป็นจำนวนมาก ภายหลังทรงเริ่มละทิ้งราชการไปสนพระทัยในวิทยาศาสตร์และสนทนากับปัญญาชน รวมถึงทรงมีสัมพันธ์กับสตรีสูงศักดิ์หลายคน ถือว่าสถาบันกษัตริย์ของฝรั่งเศสเริ่มเสื่อมความนิยมและเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์มากขึ้น การบริหารประเทศไร้ประสิทธิภาพจนนำไปสู่วิกฤตการณ์ในรัชกาลต่อมา