ใครออกเดทกับ มาร์ลีน ดีทริช?

มาร์เลเนอ ดีทริช (เยอรมัน: Marlene Dietrich) มีชื่อเต็มว่า มารี มัคดาเลเนอ ดีทริช (Marie Magdalene Dietrich; 27 ธันวาคม พ.ศ. 2444 – 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2535) เป็นนักแสดงและนักร้องชาวอเมริกันที่เกิดในเยอรมนี

จอห์น ฟิตซ์เจอรัลด์ เคนเนดี (อังกฤษ: John Fitzgerald Kennedy; 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1917 — 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1963) มักจะเรียกด้วยชื่อย่อของเขาว่า เจเอฟเค เป็นนักการเมืองชาวอเมริกันที่ดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่ 35 ของสหรัฐตั้งแต่ ค.ศ. 1961 จนกระทั่งถูกลอบสังหารในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1963 เคนเนดีได้ทำหน้าที่ในระดับสูงในช่วงสงครามเย็นและงานส่วนใหญ่ของเขาในฐานะที่เป็นประธานาธิบดีที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์กับสหภาพโซเวียตและคิวบา จากพรรคเดโมแครต เคนเนดีได้เป็นตัวแทนของรัฐแมสซาชูเซตส์ในสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภาสหรัฐ ก่อนที่จะเป็นประธานาธิบดี

เคนเนดีเกิดที่เมืองบรุกไลน์ รัฐแมสซาชูเซตส์ เมื่อวันที่ 29 พฤษภาคม ค.ศ. 1917 ที่บ้านเลขที่ 83 ถนนบีลส์สตรีต เป็นลูกของโจเซฟ แพทริก เคนเนดี นักธุรกิจและนักการเมือง กับโรส เคนเนดี นักสังคมสงเคราะห์ ปู่ของเขาเคยเป็นวุฒิสภาของรัฐแมสซาชูเซตส์ และตาของเขาเป็นสมาชิกในรัฐสภาสหรัฐและเคยได้รับเลือกให้เป็นนายกเทศมนตรีของเมืองบอสตัน โดยปู่ ยา ตา ยายของเขาเป็นผู้อพยพจากประเทศไอร์แลนด์ โดยเขาเป็นลูกคนที่ 2 จากบรรดาพี่น้อง 9 คน เขาได้จบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 1940 ก่อนที่จะเข้าร่วมกองทัพเรือสำรองสหรัฐในปีต่อมา ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง เขาได้เป็นผู้บัญชาการบังคับการเรือลาดตระเวนตอร์ปิโดในเขตสงครามแปซิฟิกและได้รับเหรียญหน่วยทหารแห่งกองทัพเรือและนาวิกโยธิน (Navy and Marine Corps Medal) จากปฏิบัติหน้าที่ของเขา ภายหลังจากในช่วงเวลาสั้นๆ ในสื่อมวลชนหนังสือพิมพ์ เคนเนดีเป็นตัวแทนของเขตอำเภอบอสตันที่เป็นชนชั้นแรงงานในสภาผู้แทนราษฎรสหรัฐ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1947 ถึง ค.ศ. 1953 ต่อมาเขาได้รับเลือกให้เป็นวุฒิสภาสหรัฐและดำรงตำแหน่งเป็นวุฒิสมาชิกรุ่นน้องจากรัฐแมสซาชูเซตส์ ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1953 ถึง ค.ศ. 1960 ในขณะที่ดำรงตำแหน่งในวุฒิสภา เคนเนดีได้ตีพิมพ์หนังสือของที่ชื่อว่า โปร์ไฟล์ในความกล้าหาญ ซึ่งได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ ในการเลือกตั้งชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ปี ค.ศ. 1960 เขาได้เอาชนะอย่างฉิวเฉียดกับริชาร์ด นิกสัน คู่แข่งจากพรรครีพับลิกัน ซึ่งดำรงตำแหน่งเป็นรองประธานาธิบดี

การบริหารปกครองของเคนเนดีรวมทั้งความตึงเครียดสูงกับรัฐคอมมิวนิสต์ในสงครามเย็น ด้วยเหตุนี้ เขาได้เพิ่มจำนวนที่ปรึกษาทางทหารอเมริกันในเวียดนามใต้ ในเดือนเมษายน ค.ศ. 1961 เขาได้มีอำนาจในความพยายามที่จะโค่นล้มรัฐบาลคิวบาของฟิเดล กัสโตรในการบุกครองอ่าวหมู เคนเนดีได้มีอำนาจในโครงการคิวบาในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1961 เขาได้ปฏิเสธปฏิบัติการนอร์ทวู้ด (แผนการด้วยการโจมตีธงปลอมเพื่อได้รับอนุมัติในการทำสงครามกับคิวบา) ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1962 อย่างไรก็ตาม การบริหารปกครองของเขายังคงวางแผนที่จะบุกครองคิวบาในฤดูร้อน ปี ค.ศ. 1962 ในเดือนตุลาคมต่อมา เครื่องบินสอดแนมของสหรัฐได้ค้นพบฐานจรวดขีปนาวุธของโซเวียตที่ถูกติดตั้งขึ้นในคิวบา ในช่วงเวลาที่เกิดความตึงเครียด ซึ่งถูกเรียกว่า วิกฤตการณ์ขีปนาวุธคิวบา ซึ่งเกือบที่จะส่งผลทำให้เกิดแพร่ระบาดของความขัดแย้งเทอร์โมนิวเคลียร์ทั่วโลก โครงการหมู่บ้านเชิงยุทธศาสตร์ได้เริ่มต้นขึ้นในเวียดนามในช่วงที่เขาดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี จากภายในประเทศ เคนเนดีได้เป็นประธานในการจัดตั้งกองกำลังรักษาสันติภาพและสืบสานโครงการอวกาศที่ชื่อว่า อพอลโล นอกจากนี้เขายังได้สนับสนุนขบวนการเคลื่อนไหวด้านสิทธิพลเมือง แต่ประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อยในการส่งผ่าน ชายแดนใหม่ นโยบายภายในประเทศของเขา

เมื่อวันที่ 22 พฤศจิกายน ค.ศ. 1963 เขาได้ถูกลอบสังหารในแดลลัส รัฐเท็กซัส รองประธานาธิบดี ลินดอน บี. จอห์นสัน ได้เข้ารับตำแหน่งประธานาธิบดี เมื่อเคนเนดีได้เสียชีวิตลง ลี ฮาร์วีย์ ออสวอลด์ ผู้นิยมมาร์กซิสต์และอดีตนาวิกโยธินสหรัฐ ถูกจับกุมด้วยข้อหาก่ออาชญากรรมต่อรัฐ แต่เขาก็ถูกยิงและเสียชีวิตโดยแจ็ก รูบี สองวันต่อมา สำนักงานสอบสวนกลาง (เอฟบีไอ) และคณะกรรมการวอร์เรนต่างสรุปกันว่า ออสวอลด์เป็นผู้กระทำแต่เพียงผู้เดียวในการลอบสังหาร แต่มีกลุ่มต่างๆ ได้โต้แย้งต่อรายงานวอร์เรนและเชื่อว่าเคนเนดีเป็นเหยื่อของการสมรู้ร่วมคิด ภายหลังจากเคนเนดีเสียชีวิต รัฐสภาสหรัฐได้รับข้อเสนออันมากมายของเขารวมทั้งกฎหมายสิทธิพลเมืองและกฎหมายสรรพากร ปี ค.ศ. 1964 เคนเนดีได้รับการจัดดับสูงสุดในการสำรวจความคิดเห็นต่อประธานาธิบดีสหรัฐกับนักประวัติศาสตร์และสาธารณชนทั่วไป ชีวิตด้านส่วนตัวของเขายังเป็นจุดรวมของการได้รับความสนใจที่ยั่งยืนอย่างมากมาย ภายหลังจากการเปิดเผยต่อสาธารณชนในช่วงปี ค.ศ. 1970 เกี่ยวกับสุขภาพของเขาที่เจ็บป่วยเรื้อรังและการคบชู้สาว

Jean Gabin Alexis Moncorgé (born Jean-Alexis Moncorgé), known as Jean Gabin (French: [ʒɑ̃ gabɛ̃]; 17 May 1904 – 15 November 1976), was a French actor and singer. Considered a key figure in French cinema, he starred in several classic films, including Pépé le Moko (1937), La grande illusion (1937), Le Quai des brumes (1938), La bête humaine (1938), Le jour se lève (1939), and Le plaisir (1952). During his career, he twice won the Silver Bear for Best Actor from the Berlin International Film Festival and the Volpi Cup for Best Actor from the Venice Film Festival, respectively. Gabin was made a member of the Légion d'honneur in recognition of the important role he played in French cinema.

ยูล บอริสโซวิช บรีนเนอร์ (11 กรกฎาคม ค.ศ. 1920 - 10 ตุลาคม ค.ศ. 1985) นักแสดงละครบรอดเวย์และภาพยนตร์ฮอลลีวู้ดชาวรัสเซีย ที่มีชื่อเสียงในสหรัฐอเมริกา เป็นที่จดจำจากบทบาทการแสดงเป็นคิงมงกุฏ ในละครบรอดเวย์ และภาพยนตร์ ของริชาร์ด ร็อดเจอร์ส และออสการ์ แฮมเมอร์สไตน์ที่ 2 เรื่อง เดอะคิงแอนด์ไอ บทฟาโรห์รามเสสที่สอง ในภาพยนตร์ บัญญัติสิบประการ และบทคาวบอย ในภาพยนตร์ เจ็ดสิงห์แดนเสือ

ยูล บรีนเนอร์ เกิดที่วลาดีวอสตอค รัสเซีย มีชื่อจริงว่า Yuliy Borisovich Brynner (รัสเซีย: Юлий Бори́сович Бри́ннер) บิดาเป็นชาวสวิส มารดาเป็นชาวรัสเซีย หลังจากบิดามารดาแยกทางกัน ยูลและน้องสาวอยู่กับมารดา และย้ายไปอยู่ที่เมืองฮาร์บิน ประเทศจีน และย้ายไปอยู่ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศส ในปี ค.ศ. 1934 และใช้ชีวิตที่นั่นในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ทำงานเป็นโฆษกวิทยุภาษาฝรั่งเศส

ยูล บรีนเนอร์ เข้าสู่วงการแสดงแต่ไม่มีชื่อเสียงนัก เขาเริ่มประสบความสำเร็จจากละครบรอดเวย์เรื่อง เดอะคิงแอนไอ ในปี ค.ศ. 1951 โดยต้องโกนศีรษะเพื่อรับบทคิงมงกุฎ พระเจ้ากรุงสยาม เป็นบทที่สร้างชื่อเสียงให้กับบรีนเนอร์ตลอดชีวิตการแสดง ซึ่งรับบทนี้ถึงห้าครั้ง เป็นจำนวน 4,626 รอบ ในปี ค.ศ. 1951 ในภาพยนตร์ปี ค.ศ. 1956 ละครเพลงฉบับสร้างใหม่ในปี ค.ศ. 1977 และ 1985 และละครทางโทรทัศน์ในปี ค.ศ. 1972 ยูล บรีนเนอร์ได้รับรางวัลออสการ์ และรางวัลโทนีจากบทนี้ในปี ค.ศ. 1956 และโกนศีรษะตลอดตลอดมา จนถึงบั้นปลายชีวิต

ยูล บรีนเนอร์ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม ค.ศ. 1985 (เสียชีวิตวันเดียวกับ ออร์สัน เวลส์) ขณะมีอายุ 65 ปี ด้วยโรคมะเร็ง เนื่องจากสูบบุหรี่จัด ศพของเขาฝังอยู่ที่สุสานในประเทศฝรั่งเศส

จอห์น เวย์น (อังกฤษ: John Wayne) (26 พฤษภาคม ค.ศ. 1907 – 11 มิถุนายน ค.ศ. 1979) เป็นนักแสดงภาพยนตร์ ผู้กำกับภาพยนตร์และผู้สร้างชาวอเมริกัน เคยได้รับรางวัลออสการ์และรางวัลลูกโลกทองคำ เขามีรูปลักษณ์บึกบึนและถือเป็นสัญลักษณ์ของนักแสดงอเมริกันคนหนึ่ง เขายังมีน้ำเสียง ท่าเดิน และความสูงที่โดดเด่น เขาเป็นที่รู้จักดีเรื่องมุมมองการเมืองทางด้านอนุรักษ์ และเขาต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์ ในช่วงทศวรรษ 1950

ในปี 1999 สถาบันภาพยนตร์อเมริกัน ให้เขาอยู่อันดับ 13 ของนักแสดงที่เยี่ยมที่สุดตลอดการ ต่อมา Harris Poll ออกผลสำรวจในปี 2007 ให้เวย์นอยู่อันดับ 3 ของนักแสดงภาพยนตร์ที่เป็นที่ชื่นชอบที่สุด

Wilhelm Michel, genannt Willy Michel (geboren 1901; gestorben Juni 1988) war ein deutscher Bäcker, Kommunalpolitiker in Hannover, Wehrwirtschaftsführer für Niedersachsen sowie Liebessubjekt der Schauspielerin Marlene Dietrich. Die Anfang des 21. Jahrhunderts aufgefundenen Liebesbriefe der Dietrich an Wilhelm Michel gelten als „die frühesten bislang bekannten Dokumente des Weltstars.“

เอริช มาเรีย เรอมาร์ค (เยอรมัน: Erich Maria Remarque, ชื่อเมื่อแรกเกิด Erich Paul Remark; 22 มิถุนายน ค.ศ. 1898 - 25 กันยายน ค.ศ. 1970) เป็นนักเขียนชาวเยอรมัน มีชื่อเสียงมากจากงานเขียนนวนิยายต่อต้านสงคราม เรื่อง แนวรบด้านตะวันตก เหตุการณ์ไม่เปลี่ยนแปลง